معماری کودکان ، طراحی داخلی برای کودکان و بررسی تاثیرات آن بر تربیت کودکان

دنیای کودکان

دنیا قطعاً از نگاه یک کودک خردسال متفاوت به نظر می‏رسد ؛ بسیار بزرگ، جذاب، و تا حدودی حیرت‌انگیز است.

مدت‌ها تصور می‌شد که آنچه در کودکی با آن مواجه هستیم، دیدگاه ما را از جهان شکل می‌دهد.

هنگامی که از پیتر زومسور در مورد خاطرات دوران کودکیش در سوئیس سوال شد، وی گفت که خاطرات  او حاوی عمیق ترین تجربیات معماری بوده و این خاطرات به محلی برای تصاویر و فضاهای معماری تبدیل شده است که امروز آنها را به عنوان یک معمار در کار خود بررسی می‎کند.

داشتن درک کامل از چگونگی تغییر و رشد کودکان از نظر جسمی و روانی در طول دوران کودکی مستلزم نظارت عمیق بر عوامل مختلفی مانند :ویژگی‌های ارثی و ژنتیکی، تعاملی که با کودکان و بزرگسالانِ دیگر دارند و همچنین محیطی که در آن زندگی و بازی کرده و آموزش می‎بینند، است.

به چگونگی استقلال کودکان توسط معماران و طراحان و ارتقای سلامت ذهنی و جسمی آنها از طریق معماری و طراحی داخلی نگاه می‎اندازیم….

دکتر ماریا مونته سوری، پزشک و مربی ایتالیایی، در آغاز قرن بیستم شروع به توسعه روش آموزشی خود کرد.

آموزش معروف مونته سوری تکنیک‌ها و روش‌هایی را ارائه می‌کند،که سبب ایجاد  سلامت جسمی و روانی کودکان شده و استقلال، عزت‌نفس، و مهارت‌های اجتماعی آنها را تحریک می‌کند، و به رشد سالم کودکان کمک می‌کند.

این روش به سه رکن می‏پردازد:

کودک/ بزرگسال آگاه / محیط آماده که همه به هم پیوسته و وابسته به یکدیگر هستند.

این نشان می‌دهد که یک بزرگسال آگاه که به خوبی از رشد کودک آگاه است، باید محیطی را طراحی کند که آرام، صلح‌آمیز، صبور، صمیمی، هماهنگ، و برای کودکان و بزرگسالان به طور یکسانی قابل احترام باشد.

بر اساس آنچه گفته شد، اکثر معماران با اتاق خواب شروع کردند زیرا این جایی است که کودک بیشتر وقت خود را در آن می‎گذراند، و فضاهایی را ایجاد کردند که با روش مونته سوری همراه با سایر ویژگی‏های معماری، که مناسب کودکان است، می‎باشد.

• حالت‎های منحنی

ایمنی شاید یکی از اولویت‌های اصلی در طراحی فضاهای کودکان باشد و یکی از خطرناک‌ترین ویژگی‌ها لبه‌ها و زوایای تیز است، به‌ویژه زمانی که هم سطح چشم‌های کودکان یا در نزدیکی سر، دست‌ها و پاهای آن‌ها قرار دارند.

برای اجتناب از افزودن محافظ یا برچسب در گوشه‎ های مبلمان، طراحان به طراحی به حالت منحنی با لبه‌های گرد ویا صیقلی متوسل شده‏ اند.

از نظر زیبایی ‎شناسی، نیم‎رخ های منحنی به فضاها ظاهری جوان، جالب و مدرن می‌بخشد که ما را به دوران کودکی مان می‏برد.

•  وسایل ایمن و ظاهرشان

بسیار مهم است که محیط کودکان عاری از باکتری باشد، به همین دلیل والدین اغلب ترجیح می‎دهند سطوحی مانند سطوح براق یا نیمه براق آنتی باکتریال، میکروفیبر، یا وینیل داشته باشند که به راحتی تمیز شوند، فاقد مواد شیمیایی مضر بوده و مستعد رشد حشرات کوچک نباشد.

• مقیاس

لوکوربوزیه در متن اصلی “به سوی یک معماری جدید” اظهار داشته است که “یک فرد با چشمان خود که ۵ فوت و ۶ اینچ(۱۶۰ سانتی متر )  از زمین فاصله دارد، به آفریده معماری نگاه می‎کند” و از منظر کودک خردسالی که چشمانش به طور متوسط، حدود ۳ فوت و ۶ اینچ (۱۰۵ سانتی متر)  از زمین فاصله دارد، به آن می‏ نگرد.

فضاهای داخلی ساخته شده برای کودکان باید متناسب با قد و نیازهای محیطی آنها کوچک شود، به طوری که آنها قادر باشند در اطراف محیط حرکت کرده و بدون دخالت یا کمک یک بزرگسال با آن فضا تعامل داشته باشند.

علاوه بر این، قرار گرفتن در فضاهای کوچک‌تر، احساس غلبه اتاق‌ها و مبلمان با اندازه‌های معمولی بر محیط را از بین می‌برد و به بچه‌ها این امکان را می‌دهد که احساس امنیت و آزادی بیشتری کنند.

• فضاهای تعاملی که فعالیت بدنی را ارتقاع می‌دهد

برای ارتقای بیشتر رشد جسمی و ذهنی سالم، معماران فضاهایی را طراحی کرده‌اند که خلاقیت طبیعی و آزادی در بازی و کاوش را، چه از طریق ساختارهای هندسی روی هم یا بازی‌ها و چه سرگرمی‌های داخلی، ممکن می‌سازد .

زیرا بچه‌ها از طریق درگیری فیزیکی در قالب بازی یا تمرینات بدنی بهتر آموزش می‌گیرند و در حالی که برخی از والدین ترجیح می‎دهند در سنین پایین از استفاده، از صفحه نمایش‎های دیجیتال و فناوری خودداری کنند، برخی دیگر دوست دارند کودکان خود را از همان ابتدا از طریق صفحه نمایش‎های تعاملی تعبیه شده در اتاق بازیشان درگیر کنند.

• سطوحی که امکان استفاده از حواس را فراهم می‎کند

علاوه بر صفحه‌نمایش‌های دیجیتالی که در بالا به آنها اشاره شد، استفاده از سطوح بافت‌دار نشان داده است که حواس کودکان را بیشتر تقویت می‌شود.

سطوحی که با اصطکاک صدا ایجاد می‎کنند یا تغییر رنگ می‎دهند به تحریک حواس کودکان کمک می‎کنند.

همین امر را می‎توان در مورد تخته گچی یا وایت برد نیز گفت که به کودکان کمک می‎کند تا مهارت های حرکتی خود را از طریق طراحی و نقاشی بهبود بخشند.

به عنوان مثال، آینه‏ ها ، به آنها کمک می‎کنند تا یاد بگیرند که چگونه حالات چهره و احساسات را تشخیص دهند.

• قابلیت دسترسی و سازگاری

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های معماری کودک‌محور، ویژگی‌های مختص کودک است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا تنها بر خودشان تکیه کنند. مشابه مقیاس، معماری قابل دسترس به کودکان فضایی را می‏دهد تا خودشان در فضا کاوش و پیمایش کنند،

با این حال، هیچ کودکی یکسان نیست و هر گروه سنی نیازهای محیطی متفاوتی دارد. به همین دلیل است که توصیه می‎شود فضاها تغییرپذیر باشند و به موازات رشد کودکان تکامل پیدا کنند.

• باز بودن به سمت فضای بیرون

قرار نیست کودکان در یک فضای خاص محدود شوند. در این سن است که آنها از تمام حواس خود برای کشف دنیای اطراف خود استفاده می‎کنند.

پروژه‌هایی که در طبقه همکف ساخته می‌شوند از دسترسی مستقیم به مناظر مجاور بهره می‌برند و به کودکان امکان حضور در فضای باز را می‌دهند.

• پالت رنگ

بر اساس روش مونته سوری، وجود رنگ‎ها و بافت‎های زیاد در یک محیط می‎تواند باعث سردرگمی و انزجار کودکان به خصوص کودکان در طیف سنی پایین‎تر شود.

بنابراین، این روش توصیه می‎کند که گزینه‏ های بسیار کمی برای تصمیم گیری راحت‎تر، انتخاب شوند.

 

در این مقاله به بررسی “معماری کودکان ، طراحی داخلی برای کودکان و بررسی تاثیرات آن بر تربیت کودکان” پرداخته شد.